het slagveld bij Neuve Chapelle

Op deze Google view is het slagveld van Neuve Chapelle te zien. In oktober 1914 tijdens de "race naar de zee(havens)" was Neuve Chapelle in geallieerde handen, onder Duitse druk moest de frontlinie wat worden terug getrokken en werd dit plaatsje Duits gebied. In maart 1915 werd het plaatje terug veroverd waarbij in 3 dagen ongeveer 20.000 Britse en Duitse soldaten sneuvelden, gewond raakten, vermist of gevangen genomen, met een uiteindelijk resultaat van een kleine terreinwinst voor de Engelsen (zie kaartje onder).

Aan de vooravond van 10 maart 1915 waren achter (westelijk) van Neuve Chapelle (toen nog Duits) ongeveer 60.000 Britse (waaronder ook veel Indiase) soldaten bijeen gebracht zonder dat de tegenpartij dat in de gaten had.

De aanval begon op 10 maart na een beschieting rond 7 uur en rond 9 uur was de Duitse linie doorbroken. De Duitsers waren totaal verrast en in korte tijd werd Neuve Chapelle veroverd en ongeveer 1,5 km terreinwinst gemaakt.

Toen Neuve Chapelle werd binnen gedrongen waren er geen Duitse verdedigers meer, hadden zich op hun 2e linie terug getrokken.

Overdag op 10 maart werden de flanken van de doorbraak door de Duitsers versterkt en reservetroepen werden opgeroepen. De opmars van de Engelsen werd gestopt: er was bij de Engelsen een onduidelijke situatie, slechte communicatie en logistiek met de in het achterland bevindende bevelhebbers. Pas tegen het einde van de dag werd de opmars voortgezet, de Duitsers hadden zich wat hersteld en gingen op 12 maart zelf tot een aanval over die eveneens gepaard ging met grote verliezen.

Duidelijk werd dat een aanvaller ongeveer 5 km kon optrekken, was daarna aan het einde van zijn fysieke mogelijkheden  en bevond zich bovendien in onbekend terrein waarbij dit weer in het voordeel van de verdediger werkte. Ook bij hierop volgende offensieven elders aan het front bleek dit doorgaans de regel te zijn: verdedigen kost minder mensenlevens dan een aanval.