Het Duitse offensief was aanvankelijk (februari 1916) alleen geconcentreerd op de rechter (oostelijke) maasoever. Toen daar het succes voor de Duitsers te beperkt was werd ook de andere westelijke oever bij het offensief betrokken. Twee heuvels aldaar hadden een grote strategische betekenis: Mort Homme en Côte 304.  Vanachter deze heuvels beschoten de Fransen de Duitsers op de andere oever en belemmerden zo het offensief. De Duitsers breidden hun offensief toen uit op de andere (west) oever, maar ook dat liep vast vooral door de Franse artillerie achter de genoemde heuvels.

In april begonnen de Duitsers met een groot massaal offensief en bereikten bijna de top van de Mort Homme die pas definitief na felle strijd, vooral met artillerie, op 8 mei werd bereikt. Pas eind mei na onvoorstelbare verliezen aan beide kanten beheersten de Duitsers beide heuvels (Mort Homme en Côte 304). 

De locatie is goed aangegeven en op een koude dag in december reden we naar de Mort Homme. Na parkeren van de auto op een parkeerplaats zie je op enige afstand het imposante monument. We lopen er naar toe.

Het terrein rondom is bebost zoals met zoveel slagvelden is gebeurd. Destijds was het uiteraard een kale heuvel, te vergelijken met een maanlandschap. De bodem is ook hier veranderd door de talloze kraters van de massale granaatinslagen.

Tekst op steen bij de Mort Homme

Hier is de kam (top) van de Mort Homme. In februari 1916 heeft de generale Duitse staf geprobeerd door middel van een buitengewone krachtinspanning de citadel Verdun te veroveren. Het lukte niet om het front bij Douaumont te doorboren. Ze probeerden in maart 1916 een aanval over de flank via de Mort Homme vanuit Montfaucon dat ze vanaf 1914 bezetten. Al deze aanvallen werden gebroken op deze kam. De verliezen waren erg zwaar maar Verdun was gered.