vanuit delville wood uitzicht op het war cemetery
Delville wood memorial
Laatste rustplaats van een "soldier of the great war"
Het verhaal om de slag om Delville wood (juli 1916)
Op 14 juli 1016 werd door de 26e en 27e brigade van de 9e Schotse divisie het dorp Lonqueval veroverd waarbij hevige verliezen werden geleden.
De reserve brigades van deze divisie, de 1e Zuid Afrikaanse infanterie brigade bestaande uit 121 officieren en 3032 man, werden naar voren bevolen en het 1e Zuid Afrikaanse infanterie regiment kreeg het commando het Delville Wood te veroveren.
Op 15 juli 1916 te 6.00 uur gingen het 2e,3e en het 4e Zuid Afrikaanse infanterie regiment onder commando van Luitenant Kolonel William Tanner het bos in en om 9.00 uur was de buitenste omtrek veilig. Een Duitse tegen aanval had geen succes. Die avond kreeg het 1e Zuid Afrikaanse infanterie regiment het commando om het bos in te gaan.
Op 16 juli te 10.00 uur lanceerde dit regiment een niet succesvolle aanval waarbij het onderdeel van luitenant A W Craig vast gepind werd door het vuur van de vijand. Soldaat W F Faults en 2 anderen verlieten hun loopgraaf onder zwaar vijandelijk vuur om de verwonde luitenant Craig te bevrijden.
Gedurende de volgende 2 dagen waren er aanvallen en tegenaanvallen van de Duitsers en Zuid Afrikanen.
Op 17 juli werd luitenant kolonel Tanner gewond en Luitenant Kolonel F Thackeray nam het commando over. Soldaat W F Faults redde opnieuw onder zwaar vuur; voor deze betoonde moed kreeg hij het Victoria Cross.
Op 18 en 19 juli dreef constante Duitse aanvallen de Zuid Afrikaanse brigade in de zuid westelijke hoek van het Delville wood. Te 18.00 uur op 20 juli werd de Zuid Afrikaanse brigade bevrijd door de 3e Britse divisie en luitenant kolonel Thackeray, zelf gewond, samen met 2 gewonde officieren en 140 man verlieten het bos.
